สิ่งที่สำคัญที่สุดที่เราเรียนรู้ในโรงเรียนก็คือ สิ่งที่สำคัญที่สุดไม่สามารถเรียนรู้ได้ในโรงเรียน
ท้องฟ้าในวันนั้นแจ่มใสเหมือนกระดาษสีน้ำเงินและมีเมฆสีขาวบาง ๆ ราวกับดวงอาทิตย์ละลายและลมก็ค่อยๆผ่านไป
Hanfei จัดงานเฉลิมฉลองพิเศษสำหรับทารกเพื่อเฉลิมฉลองการเติบโตที่เฟื่องฟูและการเดินบนเกลียวคลื่น
ดีกว่าที่จะไล่ตามลมเมื่อลมมาพวกเขาไล่ตามความฝันมา 360 วันแล้วมาไล่ล่าสายลมกับพ่อกับแม่กันตอนนี้
อย่าบอกใครนะ โอเค?ในมุมของลานบ้านในยามเช้าตรู่ ดอกไม้หลั่งน้ำตาอย่างเงียบ ๆถ้าเรื่องนี้พูดออกไป มันจะลามไปถึงหูของผึ้ง มันจะบินกลับไปคืนน้ำผึ้งราวกับว่ามันได้ทำอะไรผิดไป
ลมพัดมาที่เราและดวงอาทิตย์ก็ดึงเคราออกจากเมฆเพื่อหญ้าและลูก ๆ และทำให้เราเคลื่อนไหว
ในตอนต้นของเรื่อง เราเป็นเด็กที่มีหน้าตาเหมือนนางฟ้า ไร้เดียงสาและไร้เดียงสาในใจของฉันมีภาพวาดในฝันมากมายพวกเขามีสีสันสวยงามและมีแดดแล้วเราก็ค่อยๆโตขึ้น
พระอาทิตย์ส่องแสงบนท้องฟ้า ดอกไม้ก็ยิ้มให้ฉัน
นกน้อยพูดแต่เช้า แล้วทำไมเธอถึงแบกกระเป๋านักเรียนใบเล็กไว้ข้างหลัง
โรงเรียนเริ่มต้นในพริบตา ถ้าฉันรู้ว่าฉันจะไม่กระพริบตา
ในวัยเด็ก แดดร้อนกว่ามาก หญ้าก็อุดมสมบูรณ์ ฝนตกหนักกว่ามาก ท้องฟ้ามืดลงมาก และฉันคิดว่าทุกคนน่าสนใจมาก
น้ำผลไม้ใส่ในตู้เย็นทำไมมันถึงกลายเป็นน้ำแข็งและเย็นยะเยือก?ฉันใส่ความฝันของฉันในตู้เย็นฉันจะใช้มันเมื่อฉันโตขึ้น?
วัยเด็กช่างอบอุ่นและเฉื่อยชา เหมือนกับแสงแดดที่ส่องลงมาบนผ้าฟลีซสีชมพูของรองเท้าผ้าฝ้ายเก่าๆ
ท้องฟ้ายามค่ำคืนในวัยเด็กของฉันเต็มไปด้วยดวงดาว แสงสีส้มที่ส่องประกายในความมืด และหิ่งห้อยบินมาที่หัวเข่าของฉัน
ฉันหวังว่าทุกช่วงเวลาจะสวยงามราวกับสีเทียน
ฉันหวังว่าฉันจะสามารถวาดบนกระดาษสีขาวอันเป็นที่รัก วาดเสรีภาพที่งุ่มง่าม และวาดดวงตาที่ไม่มีวันหลั่งน้ำตา
ตาโตจนวางภูเขาและท้องทะเลได้ตาของฉันเล็กมาก และฉันไม่สามารถแม้แต่จะกลั้นน้ำตาสองเส้นได้หากฉันมีปัญหา
วิ่งด้วยลมเหมือนถือปืนก็เท่
ในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ที่เหน็ดเหนื่อย เขาจะรู้สึกได้ทุกวันเมื่อเราใช้เวลากับเด็กๆ
ความไร้เดียงสาเป็นครั้งคราวของคุณเป็นภูมิหลังที่บริสุทธิ์ที่สุดของเยาวชน
ใครยังไม่เด็กน่ารัก!
ฉันคิดว่าถึงแม้จะไม่มีการเผชิญหน้าที่ดีที่สุดในโลกนี้ แต่ก็ควรมีความพยายามที่จะพบหรือรวมตัวให้ดีที่สุด
วันนั้นฉันอยู่บนถนน เดินเล่นท่ามกลางสายฝนภายใต้พื้นหลังของฤดูใบไม้ร่วง
นอกจากบทกวีและระยะทางแล้ว ชีวิตยังมีบาร์บีคิวและกลิ่นหอมอีกด้วย
หากคุณใส่ใจเรื่องน้ำหนักของคุณ คุณรู้สึกเสียใจกับอาหารมากเกินไป
วัยเด็กมีค่า และความสุขในวัยเด็กก็ไม่แพงชีวิตเล็กๆ ของคุณคืองานใหญ่ที่ควรค่าแก่การบันทึกขอให้ลูกๆ ของฮั่นเฟยเติบโตอย่างแข็งแรงและแข็งแรง~
พอเปิดเทอม เด็กก็เดินเข้าประตูรั้วมหาลัย หันหัวสามครั้ง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฉันหรือวันหยุด ไม่อยากยอมแพ้ ฉันปาดน้ำตา ยิ้มให้กำลังใจ และดูเขาล่องลอยไป, ฉันเข้าใจว่าเขาจะเติบโตขึ้นในที่สุดเขาไปไกลแล้วสายตาของเขามองไม่เห็นฉันหันหัวด้วยการหัวเราะดัง ๆ สัตว์ร้ายกลับมาแล้ว!วันดีๆกำลังจะมาอีกครั้ง~~!